Χαιρετισμοί εις την Παναγία "Πραΰνουσα καρδίας κακάς"Η θαυματουργή εικόνα της «Παναγίας της πραύνουσας καρδίας κακάς»Η μυροβλυσία της και τα συνεχόμενα θαύματά της

Η θαυματουργή εικόνα της «Παναγίας της πραύνουσας καρδίας κακάς»Η μυροβλυσία της και τα συνεχόμενα θαύματά της

Ἡ «Πραΰνουσα καρδίας κακάς» εἶναι ἀσυνήθιστη εἰκόνα διότι ἀπεικονίζει τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέ ἑπτά σπαθιά ἤ θλίψεις, μέ τό ἕνα σπαθί νά τρυπάει τήν καρδιά της ἀπό κάτω. Στήν Ἁγία Γραφή, ὁ ἀριθμός ἑπτά, συνήθως δηλώνει τήν πληρότητα καί τήν ἀφθονία. Σ’ αὐτήν τήν περίπτωση ὅμως ἔχουμέ τήν πληρότητα τῶν ἀπέραντων θλίψεων, τοῦ πόνου τῆς καρδιάς , πού ἔνιωσε ἡ Θεοτόκος στή διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωής τῆς. Ὅπως τόν Χριστό θά τόν διαπερνοῦσαν τά καρφιά καί ἡ λόγχη, ἔτσι καί τήν ψυχή τῆς Πάναγνης Μητέρας Του θά τήν διαπερνοῦσαν σάν δίστομές ρομφαῖες οἱ θλίψεις καί ὁ πόνος ὅταν θά ἔβλεπε τά μαρτύρια τοῦ ἀναμάρτητου Υἱοῦ της.
Ἡ θλίψη τῆς ψυχής της ήταν τόσο μεγάλη ὥστε ὅλα τά βάσανά μας νά φαίνονται ἀσήμαντα ἤ μικρά σέ σύγκριση μέ τά βάσανά της. Γι’ αὐτό ἡ Παναγία εἶναι ἑτοίμη βοηθός καί παρηγορία στίς θλίψεις μας.
Πρίν τήν επανάσταση τοῦ 1917, ἡ Θαυματουργή εἰκόνα ἦταν στήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Μπογκολυγιούρσκ, μία μικρή ἐπαρχιακή ἐκκλησία στίς όχθες τοῦ ποταμοῦ Τοσίν, ὄχι μακριά ἀπό τήν πόλη Βόλογκντα.
Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωγραφισμένη σέ μία ἀσυνήθιστη στάση, μόνη, χωρίς τό Θεῖο Βρέφος. Τήν διαπερνούν στήν καρδιά ἑπτά μικρά ξίφη. Ὑπάρχει ἡ ἀκόλουθη ἱστορία γιά τήν εἰκόνα αὐτή: Ἕνας χωρικός τῆς περιφέρειας Καντίκοβσκυ, πού ὑπέφερε πολλά χρόνια ἀπό μία γενική ἀδυναμία καί μία αναπηρία, ἀπό τίς ἐπιπλοκές μίας ἀρρώστιας, εἶδε ἕνα ὄνειρο στό ὁποῖο πληροφορήθηκε ὅτι μποροῦσε νά θεραπευθεί, ἐάν ἐπισκεπτόταν αὐτήν τήν ἐκκλησία καί εὔρισκε τήν εἰκόνα αὐτή τῆς Παναγίας στό κωδωνοστάσιο. Πῆγε δύο φορές ἐξαιτίας τοῦ ὄνείρου του καί ζήτησε να του ἐπιτρέψουν να ἀνεβεῖ στό κωδωνοστάσιο. Οἱ ὑπεύθυνοι δέν τόν πίστεψαν καί δέν τοῦ ἔδιναν ἄδεια νά μπεῖ μέσα. Τελικά τήν τρίτη φορά, τόν λυπήθηκαν καί τοῦ ἐπέτρεψαν νά ἀνεβεῖ στό κωδωνοστάσιό. Ἀμέσως βρῆκε τήν Ἁγία Εἰκόνα ὅπως τήν εἶδε στό ὄνειρό του. Ὁ ἄρρωστος χωρικός ζήτησε νά ψάλλουν μία παράκληση ἐνώπιόν της καί ἀμέσως μέτά θεραπεύτηκε. Πέρασε πολύς καιρός χωρίς νά ἀκουστεῖ τίποτε γι’ αὐτήν τήν εἰκόνα μέχρι τό 1830, ὅπου ἐμφανίστηκε στήν πόλη Βόλογκντα χολέρα. Οἱ τρομοκρατημένοι περίοικοι ἔτρεξαν στήν Βασίλισσα τῶν οὐρανῶν καί πήραν αὐτήν τήν εἰκόνα μαζί μέ τήν εἰκόνα «Ἑπτά Πόλεις». Τις περιέφεραν γύρω ἀπό τήν πόλη στη διάρκεια μιᾶς ἐπίσημης λιτανείας τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἡ ἐπιδημία ἐλαττώθηκε αἰσθητά καί σύντομα ἡ χολέρα ἐξαφανίστηκε ἐντελῶς. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή ἡ εἰκόνα δοξάστηκε ἀπό πολλές θαυμαστές θεραπεῖες ἀσθενῶν.

Πώς εμφανίστηκε το Άγιο Μύρο στο Αντιγραφο της Θαυματουργου Εικόνας
Στίς 3 Μαΐου 1998, ἕνα κορίτσι ὀνόματι Ἀναστασία Μπασαρίνα, ἦταν στήν ἁγιοποίηση τῆς Ἁγίας Ματρώνας τῆς Μόσχας μέ τήν μἡτέρα τῆς . Ἔνιωσε ὅτι ἤθελε νά ἀγοράσει αὐτήν τήν χάρτινη εἰκόνα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, πού ἦταν κολλημένη σέ ξύλο, όπως εἶχε φτιαχτεῖ ἀπό τό ἐργοστάσιο Σοφρίνο. Στη διάρκεια τῆς ἁγιοποίησης, τοποθέτησε τήν εἰκόνα πάνω στά ἅγιά λείψανα τῆς Ἁγίας Ματρώνας,- μίας πολύ γνωστῆς καί ἀγαπητής ἁγίας τῆς Μόσχας, πού ἦταν ἀόμματη ἀπό τήν γέννησή τῆς καί ἀνάπηρη

Ἡ εἰκόνα φυλασσόταν σέ ἕνα διαμέρισμα τῆς Μόσχας, τῆς Μαργαρίτας Βολόμπιεβ, συζύγου τοῦ Σεργκέι Λεονόντοβιτς Φορμίν (τοῦ συνοδεύοντος τήν εἰκόνα). Λίγο καιρό ἀργότερα ἡ εἰκόνα ἄλλαξε λές καί ζωντάνεψε. Τώρα Ἐκεῖνοι πού τήν βλέπουν δέν μποροῦν νά ξεχωρίσουν τήν λιθογραφία ἀπό μία παλιά εἰκόνα. Κάτω ἀπό τά μάτια της ἐμφανίστηκαν μαῦροι κύκλοι καί ἄρωμα λιβανιοῦ παρουσιάστηκε στο χώρο ὅπου ἡ εἰκόνα φυλασσόταν.



1
Η ΑΓΙΑ ΕΙΚΟΝΑ

Ἡ Ἁγία αὐτή εἰκόνα ἀντιδρά σε ὅ,τι συμβαίνει στόν κόσμο. Μύρο ἀναβλύζει ἀπό αὐτήν τόσο πολύ πού τό μαζεύουν μέ τά λίτρα. Πρίν ἀπό τραγικά γεγονότα, ἡ εἰκόνα ἀναβλύζει αἷμα. Ἀπό ἐκείνους πού ἔρχονται νά τήν προσκυνήσουν, ἄλλοι θεραπεύονται, ἄλλοι βοηθοῦνται καί μέρικοί δέν μποροῦν κἄν νά τήν πλησιάσουν.

Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέσω αὐτῆς τῆς εἰκόνας κάνει πολλά θαύματα καί θεραπείες. Ὁ φύλακας τῆς εἰκόνας, μάς ἀναφέρει μερικά ἀπό τά θαύματα πού τοῦ ἔχουν πεῖ. Μέσα ἀπό τά θαύματα τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνος «Ἡ Πραΰνουσα καρδίας κακάς» πολλοί ένδυναμώνονται στήν πίστη, ἀλλά καί πολλοί ἄνθρωποι ἐπιστρέφουν στόν Θεό. Ἡ Εἰκόνα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ σάν μία ἀποστολική φωνή διδάσκει τά θαύματά τῆς ὁρθόδόξου πίστεως. Ἡ ἄφθονη ἀνάβλυση τοῦ μύρὁυ μέ δυνατή εὐωδία καί αἷμα λέει στόν κόσμο ὅτι εἶναι ζωντανή. Ἀκουμπώντας τήν θαυματουργή εἰκόνα νιώθουμε ότι ἀκουμπάμε αὐτή τήν ίδια τήν Βασίλισσα τῶν οὐρανῶν, τήν Προστάτιδα καί βοηθό καί παρηγορήτριά μας.
Πριν ἀπό τίς εκρήξεις στη Μόσχα στήν εἰκόνα "Ἡ Πραΰνουσα Καρδίας Κακάς" εἶχε ἀλλάξει τό πρόσωπό της. Κάτω ἀπό τά μάτια εμφανίστηκαν μαῦροι κύκλοι. Τό διαμέρισμα μύριζε λιβάνι. Ἡ μυρωδιά δέν ἐξαφανίστηκε μέχρι πού οἱ ἐκρήξεις σταμάτησαν. Ὁ χρόνὁς πέρασε. Ἔμειναν οἱ πληγές στόν ἀριστερό της ὦμο, στήν λαβή και στό λαιμό τῆς Παναγίας καί υπάρχει μέχρι σήμερα μία κόκκινη πληγή. Τήν ἡμέρα αὐτή βυθίστηκε το ὑποβρύχιο «Κούρσκ». 21 Νοεμβρίου, τήν ἡμέρα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ἐμφανίστηκαν κηλίδες αίματὁς τόσες πού θά μποροῦσαν νά συλλέγονται σέ ἕνα βαμβάκι ἀπό τόν κόσμο ...Ἡ Μυροβλύτισσα Μητέρα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα σημεῖο τῶν καιρῶν. Πολλοί ἄνθρωποι, χωρισμένοι ἀπό τήν πίστη καί τήν ευλάβεια τῶν προγόνων τους, σκλήρηναν καί πικράθηκαν, χάθηκε ἡ αγάπἡ τῶν πολλῶν γιά το πλῆθος τῆς ἀνομίας. Οἱ καρδιές πολλῶν συγχρόνων μας πέτρωσαν. Εὐαγγελισμός δέν μπορεῖ νά ἀκουσθεῖ ἐξαιτίας τοῦ θορύβου τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ βρυχηθμοῦ τῆς διασκέδασης καί τῆς ψυχαγωγίας. Οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι τῆςἐκκλησίας συχνά ἀποθαρρύνονται ἤ πικραίνονται ἀπό τήν κατάσταση τῆς ἁμαρτίας. Γι’αὐτό καί ἡ μυροβλυσία εἶναι τόσο ἄφθονη καί ἀδιάκοπη. Ἡ ἴδια ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ πιστοποιεῖ τήν ζεστή μητρική φροντίδα της. Ὅτι ὁ Κύριος «… πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν αληθείας ελθείν(Α.Τιμ.Β,4)


Ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἀπευθύνονται σέ Ἐκείνη μέ αἴσθημα προσευχῆς γιά νά πραϋνθοῦν οἱ καρδίες τῶν κακῶν ἀνθρώπων, τους ἔρχεται μία εὐκολία στά πνευματικά καί φυσικά βασάνα. Οἱ ἄνθρωποι που προσεύχονται γιά τούς ἐχθρούς τους ἐνώπιόν Τῆς, ὁμολογοῦν ὅτι τά ἐχθρικά τους αἰσθήματα καταλαγιάζουν.

Ἡ Ἁγία Εἰκόνα τιμᾶται τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, παρόλο πού ὑπάρχουν ἀναφορές γιά τίς 2 Φεβρουαρίου / 15 Φεβρουαρίου.





1
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
*** Στήν Ἱερά Μονή Τόλγκα καταγράφηκαν τά ἑξῆς περιστατικά:
Ἡ ἡγουμένη Ν. εἶχε ἀμφιβολίες σχετικά μέ τό θαύμα τῆς ανάβλυσης τοῦ Ἁγίου Μύρου ἀπό τήν Εἰκόνα, θεωρῶντας το ἀπάτη. Χρίσθηκε μέ ἅγιο μύρο καί γιά τήν ἀπιστία τῆς, στό μέτωπό της ἐμφανίστηκε μία κόκκινη κηλίδα σάν κάψιμο καί πονοῦσε! Ὅταν μετανόησε καί ὁ ἱερέας τήν ξαναέχρισε μέ μύρο ἀπό τήν Εἰκόνα τῆς Μἡτέρας τοῦ Θεοῦ, δέν θεραπεύτηκε μόνο, ἀλλά ἔνοιωσε μία απέραντη ἀγαλλίαση καί εἰρήνη στήν ψυχή.
Δίπλα στήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας νιώθεις στήν καρδιά μία ἀσυνήθιστη εὐκολία, χαρά καί εἰρήνη. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς Εἰκόνος Της μᾶς χαρίζει πνευματική δύναμη καί τήν ἐπιθυμία τῆς ἀδιάλλειπτης προσευχῆς. Σήμερα πιό πολύ ἀπό ποτέ, οἱ καρδιές μας εἶναι σκληρές καί τυφλές. Ἡ ἀγάπη στούς ἀνθρώπους στέγνωσε, ἔτσι χρειάζεται νἀ προσευχόμαστε στήν Θεοτόκο γιά νά πραΰνει τίς καρδιές μας καί νά τίς γεμίσει μέ συμπόνοια καί ἀγάπη τοῦ ἑνός γιά τόν ἄλλο. Ἡ ἀνάγνωση τῶν Χαιρετισμῶν ἐκφράζει τήν αγάπη μας γιά τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί ἐνθαρρύνει τήν εμπιστοσύνη μας γιά τήν ἀνέκφραστη πρόνοιά Τῆς γιά μᾶς.
*** Ἕνας κύριος εἶπε ὅτι γιά κάποιο διάστημα ἄκουγε φωνές πού τόν παρακινοῦσαν νά κάνει κάτι. Ἦταν σχεδόν τυφλός καί ἔβλεπε λίγο μόνο ἀπό τό ἕνα μάτι. Ρώτησε μία ἀδελφή τῆς μονῆς ἐάν θά ἔπρεπε νά πλησιάσει τήν Θαυματουργή Εἰκόνα καί πρόσθεσε: «Ἡ φωνή στό μυαλό μου μοῦ λέει νά μήν πάω στήν Εἰκόνα καί ὅτι αργότερα θά χειροτερέψω. Ἐσεῖς τί νομίζετε νά πάω ἤ νά μήν πάω;» Ἡ ἀδελφή τόν συμβούλεψε νά τήν προσκυνήσει. Ἀργότερα ἡ ἴδια ἀδελφή συνάντησε αὐτόν τόν κύριο πάλι. Τῆς εἶπε ὅτι ἔνιωθε χαρά καί φώτιση στήν καρδιά. Κάθισε πολλή ὥρα κοντά στήν Εἰκόνα καί δέν ἤθελε νά φύγει ἀπό ἐκεῖ.
*** Ἡ ἀδελφή Ν. εἶπε γιά τήν θαυμαστή βοήθεια τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς Εἰκόνας «Ἡ Πραΰνουσα καρδίας κακάς». Εἶχε μία ἀπερίγραπτη θλίψη στήν καρδιά. Ἄρχισε νά γράφει ἕνα γράμμα στοῦς γονείς της καί ξαφνικά τό κελί γέμισε μέ τήν εὐωδία τοῦ μύρου τόσο πολύ, ὥστε ὅλοι φώναξαν τήν Ἁγία ἡγουμένη. Συνεχίζοντας τό γράμμα ἡ εὐωδία ἐντάθηκε, ἔνιωσε πολλή παρηγοριά καί ἡ βαριά θλίψη πού πίεζε τήν καρδιά τῆς ὑποχώρησε. Ὅταν δέ ἔλαβε ἀπάντηση στο γράμμα της, ἡ μητέρα της τῆς ἀνέφερε ὅτι εἶχε μία φωτογραφία τῆς συγκεκριμένης εἰκόνας ὅπου ἐμφανίστηκαν δύο σταγόνες σέ διαφορετικά σημεῖα τῆς Εἰκόνας καί ἀργότερα ἑνώθηκαν σέ ἕνα. Πρίν λάβει τό γράμμα τῆς ἦταν πολύ ἀνήσυχη γιά ἐκείνη ἀλλά μετά παρηγορήθηκε.

***Μία έγκυος κυρία με καρκίνο στον μαστό σταυρωνόταν με το μύρο από την Εικόνα της Παναγίας και γέννησε φυσιολογικά
και η ίδια έκανε εξετάσεις μετά την γέννα και βγήκαν όλες καθαρές.



Σύμφωνα με τίς προσευχές μας, ἡ Εἰκόνα μᾶς δίνει διάφορα θαύματα καί θεραπεῖες. Μᾶς βοηθάει νά φύγει ὅλη ἡ θλίψἡ, ἡ αρρώστια καί κάθε ἄλλο βάσανο, σπεύδει στήν ἀδυναμία μας, ἱκετεύει τόν Υἱό Της νά μᾶς συγχωρεῖ. Κάθε μία τῶν δεήσεών μας παρακινεί τήν Παρθένο νά μεσιτεύει γιά μᾶς στόν Κύριο ἀκόμα πιό πολύ,ὥστε νά μᾶς ἐλεήσει καί τώρα καί στήν μέλλουσα ζωή. Γι’ αὐτό προσευχόμαστε στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέ τά ἑξῆς λόγια: «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς».
*** Ἡ ἀδελφή Κ. ἀνέφερε τά ἑξῆς: Ὅταν πήγα στήν Εἰκόνα «Ἡ Πραΰνουσα καρδίας κακάς» ἤμουν κυριευμένη ἀπό βαριά θλίψη. Μέ δάκρυα προσευχήθηκα στήν Μητέρα τῆς καρδιάς κι ἔνιωσα ὅτι ἦταν ζωντανή, μέ ἄκουγε καί μέ παρηγοροῦσε. Ἤθελα ὅλο καί πιό πολύ νά ἀνοίξω τήν καρδιά μου σ’ αὐτήν καί νά κλάψω. Ἐπίσης ἤθελα πιό πολύ να προσεύχομαι. Τόσο ζωντανή ἔνιωθα τήν παρουσία της στήν Εἰκόνα αὐτή.
***Άλλη αδελφή είπε ότι μπροστά στην Θαυματουργή Εικόνα Της στην καρδιά της υπήρχε ησυχία και μία αίσθηση ταπείνωσης και μετανοίας στην ψυχή της.
Πολλές αδελφές μπροστά στο Εικόνισμά Της έχουν μία επιθυμία να προσεύχονται συνεχώς. Μερικοί λαμβάνουν άφθονη χάρη που αντανακλάται στην έντονη αίσθηση της αναξιότητας και αγάπης για τον πλησίον σε σημείο που επιθυμείς να αγκαλιάσεις όλο τον κόσμο. Υπάρχει η επιθυμία να προσεύχεσαι όχι μόνο για τον εαυτόσου αλλά για τους αγαπημένους σου, για όλυς τους ανθρώπους.
Δαιμονισμένοι στην θέα Της αντιδρούν. Δεν μπορούν να Την πλησιάσουν και απωθούνται από μία υπεράνθρωπη δύναμη.


Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΖΕΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΧΑΊΡΕ ΧΑΡΆ ΜΑΣ


Ἀπό τίς συνεντεύξεις με τόν Σερκέι Φορμίν που ταξιδεύει μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας «Ἡ Πραΰνουσα καρδίας κακάς».
Στρατιωτικός τό ἐπάγγελμα ὁ Σεργκέι Φορμίν μᾶς εἶπε ὅτι ἔχει ταξιδέψει μαζί μέ τήν εἰκόνα γιά ὀκτώ χρόνια στήν Ρωσία και στό ἐξωτερικό.
-Ἀρχικά, μᾶς εἶπε ὁ Σεργκέι, ἡ Ἁγία Εἰκόνα παρέμενε στό σπίτι μας, ὅπου διαβάζαμε τόν Ἀκάθιστο καί προσευχόμασταν… Ἀλλά καθώς περνοῦσε ὁ καιρός ἡ Εἰκόνα γινόταν πολύ γνωστή καί ἀρχίσαμέ νά τήν πηγαίνουμε σέ διάφορες ἐκκλησίες τῆς Μόσχας. Ἐπίσης ἦταν γιά μᾶς δύσκολο νά ἔχουμε συνεχῶς ἐπισκέπτες στό σπίτι. Ἀπό αὐτούς πού τήν προσκυνοῦσαν, πολλοί ἀπέκτησαν παιδιά, ἄλλοι θεραπεύτηκαν. Ὁ κόσμος ἔδινε δωρεές κι ἔτσι μᾶς δόθηκε ἡ δυνατότητα νά χτίσουμέ ἕνα ἐκκλησάκι πρός τιμήν τῆς Εἰκόνας «Ἡ Πραΰνουσα καρδίας κακάς».
Τώρα τό ἐκκλησάκι ἔχει γίνει ἐκκλησία, παρόλο που εἴναι μικρή, μέ τέμπλο καί κωδωνοστάσιο. Ἡ ἐκκλησία μας εἶναι στό χωριό Μπατσουρίνο, 5 χλμ. ἀπό τήν Μόσχα. Ἐκεῖ τελοῦνται κανονικά Θεῖες Λειτουργίες καί παρακλήσεις.
Ἡ μυροβλυσία ἀπό τήν εἰκόνα δέν εἶναι πάντα ἡ ίδια. Τήν πρώτη ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας ἡ μυροβλυσία «παγώνει»καί γενικά κατά καιρούς σταματάει καί μετά πάλι ξεκινάει. Μέρικές φορές ἀναβλύζει κάτι σάν αἷμα … Τό ἄρωμα εἶναι ἐπίσης διαφὁρετικό, -σαν μέλι, σάν λουλούδια, σάν μόσχος. Ἡ μυροβλυσία ἐνισχύεται σέ ὁρισμένους ναούς, ὅπου μπορεῖ νά ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού εἰλικρινά προσευχήθηκαν καί ξαφνικά συμβαίνει κάτι…
Αὐτή δέν εἶναι ἡ μόνη ἐκκλησσία πού ἔχει χτιστεῖ πρός τιμήν τῆς εἰκόνας. Ἐκκλησίες χτίζονται σέ μέρη πού τά επισκεφθήκαμε μέ τήν εἰκόνα. Μία ἀπό αὐτές πρόκειται σύντομα νά ἐγκαινιαστεῖ κοντά στην Λάρνακα τῆς Κύπρου.

Πρός τιμήν Της, δημιουργηκαν ἐκκλησίες σέ δύο φυλακές. Μία εἶναι στήν φυλακή ἀνηλίκων στήν περιοχή Ριαζάν, ὅπου κοπέλες ἐκτίουν τίς ποινές γιά ἰδιαίτερα εἰδεχθή ἐγκλήματα, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ φόνου. Οἱ εὐεργέτες μας ἀνέλαβαν ἀπό μόνοι τους τήν εὐθύνη νά χτίσουν μία ἐκκλησία ἐκεῖ. Τά κορίτσια τούς βοήθησαν πολύ. Ἔσκαψαν ἀκόμα καί τούς λάκκους τῶν θεμέλίων καί έγραψαν ἕναν ὕμνο γιά τήν εἰκόνα.
Στό Γιαροσλάβλ χτίστηκε ἕνα ἐκκλησάκι πρός τιμήν τῆς εἰκόνας στίς ἀνδρικές φυλακές. Στήν πόλη Μπαρναούλ Ἀλτάι, ὑπάρχει ἕνα ἐκκλησάκι σέ ἕνα ὀρφανοτροφεῖο.
Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ταξιδεύει σέ φυλακές, νοσοκομεῖα καί γηροκομεῖα. Ἀκόμα καί στήν Γερμανία επισκεφθήκαμε ἀρκετές φυλακές καί κρατητήρια. Προσπαθοῦμε νά τήν πηγαίνουμε σέ κάθε μέρος ὅπου Ὑπάρχουν Ρῶσοι, Σέρβοι καί Ρουμάνοι ὀρθόδοξοι. Παντοῦ οἱ ἄνθρωποι προσεύχονται σ’ Αὐτήν καί λαμβάνουν παρηγορία.

Ἀπό τήν περιοδεία τῆς Εἰκόνας στήν Αὐστραλία
-Ποιές πόλεις καί χώρες, ἐκτός ἀπό αὐτές πού ἤδη ἀναφέρατε, ἐπισκέφθηκε ἡ εἰκόνα;
- Ἀρκετές φορές ἦταν στήν Ἁγία Πετρούπολη, τό Σαράνσκ, τό Τσεμποκσάρυ, τό Μπρυάνσκ και ἡ Τούλα. Ἄλλες περιοχές ἦταν τό Γιαροσλάβλ καί Νιζνί Νοβγκορόντ. Ἡ Σεβαστούπολη ἐπίσης,τό Γιουσνο-Σαχαλίνσκ, ἡ Κόστρομα και πολλές ἄλλες πόλειςκαί χωριά. Εἶναι ἀδύνατον νά τά ὀνομάσουμε ὅλα. Μέ τήν εἰκόνα, πήγαμε στήν Γεωργία, καί ἕνα χρόνο πρίν, στήν Ελλάδα, στό Ἅγιον Ὄρος. Πάντα ἔχουμε πολύ θερμή ὑποδοχή στήν Τσεχία, ὅπου συχνά πηγαίνουμε τόν Μάιο. Ἐκεῖ, ὄχι μόνο Ὀρθόδοξοι, ἀλλά καί Καθολικοί ἐπίσης, ἔρχονται να προσευχηθοῦν μπροστά στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχουν ἐπίσης παραδείγματα θεραπείας. Πολύς κόσμος βαπτίζεται· Καθολικοί γίνονται Ὀρθόδοξοι. Ἐμεῖς φυσικά ταξιδεύουμε στίς γειτονικές μας χῶρες – Οὐκρανία, Μπιελορωσία καί Μολδαβία. Παντοῦ ἡ ἁγία εἰκόνα γίνεται δεκτή μέ χαρά καί ἐλπίδα.


Από την περιοδεία της Εικόνας στην Αμερική
-Ποῦ πῆγε ἡ Εἰκόνα στήν Ἀμερική καί ποῦ ἀλλοῦ θά πάει;
Πήγαμε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Θεοτόκου τοῦ Σημείου(ρώσικη Εἰκόνα στήν ὁποία ἡ Θεοτόκος ἀπεικονίζεται ὄπως ἡ Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν) στήν Ν. ’Υόρκη, στόν γειτονικό Καθεδρικό Ναό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τοῦ Αγ. Νικὁλάὁυ, στην ἐκκλησία τῶν Νεομαρτύρων καί Πνευματικῶν τῆς Ρωσίαςστό Μπρούκλιν, στην ἐκκλησία τοῦ Αγ. Σεραφείμ στό Σι Κλιφ, την ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σκέπης στό Νιακ, στην ἐκκλησία τοῦ Ἁγ. Σεραφείμ τῆς Μονῆς τοῦ Ντιβέγιεβο καί στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγ. Νικολάου στό Στράτφορντ τοῦ Κονέκτικατ. Σέ κάθε μέρος πού πηγαίναμε την Εἰκόνα ἐτελοῦντο οἱ Χαιρετισμοί. Μεγάλος ἀριθμός πιστῶν προσέρχονταν νά τιμήσουν τήν Ἁγία Εἰκόνα. Οἱ ἄνθρωποι γενικά ζητοῦν τήν θεραπεία φυσικῶν ἀσθενειῶν, παρηγορία στήν θλίψη, τήν ὀδύνη καί τήν δυσαρμονία. Ζητοῦν νά πραΰνει τίς καρδιές τους καθώς καί τίς καρδιές τῶν ἀγαπημένων τους και νά τούς δίνει πνευματική καί συναισθηματική στήριξη.




Μετά θά ταξιδέψουμε στήν Βοστώνη, Οὐάσινγκτον, Τζόρντανβιλ, Λός Ἄντζελες και Σικάγο.


-Σᾶς παρακαλῶ πεῖτε μας τά πιό ἀξιόμνημόνευτα παραδείγματα βοηθείας πού εἴδατε.
- Ὑπάρχουν πολλά ζευγάρια πού δέν μποροῦν νά ἀποκτήσουν παιδιά γιά ἰατρικούς λόγους. Συχνά τέτοια ζευγάρια μετά τήν προσευχή τους μπροστά στήν εἰκόνα μπορεῖ νά ἀποκτήσουν παιδί. Ὅπου ἐμφανίζεται αὐτή ἡ εἰκόνα, συμβαίνουν ἀσυνήθιστα γεγονότα καί θαύματα: ἄλλες εἰκόνες ἀρχίζουν να μυροβλύζουν, κάποιο σημεῖο τῆς γῆς μπορεῖ νά ἀρχίσει νά χτυπάει καί νά ἀναβλύζει νερό κ.ἄ.
-Συνήθως οἱ ἄνθρωποι, μᾶς διηγοῦνται τίς ἱστορίες τῆς θεραπείας τους ὅταν ἔρχονται σέ μία πόλἡ ἤ ἐκκλησία γιά δεύτερη φορά. Θυμᾶμαι πώς ἔφεραν μία φορά μπροστά στήν εἰκόνα ἕναν παράλυτο νεαρό. Τό ἀπόγευμα περπατοῦσε. Δέν μποροῦσε ἐπίσης να μιλήσει. Ὅταν πήγαμε ἐκεῖ γιά δεύτερη φορά, ἡ γιαγιά του ζήτησε μία σταγόνα μύρου. Εἶπε ὅτι θά τό ἔβαζε στήν γλῶσσα τοῦ ἀγοριοῦ μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά μποροῦσε νά μιλήσει.
-Εἶδα μία γυναῖκα μέ παράλυτο τό δεξί της χέρι, ἡ ὁποία μόλις προσκύνησε τήν εἰκόνα θεραπεύθηκε. Πολλοί θεραπεύονται ἀπό δερματικά νοσήματα καί καρκίνο. Μερικοί θεραπεύονται τελείως, ἄλλοι ὅμως παίρνουν ἁπλῶς κάποια ἀνακούφιση.
- Μία παρόμοια περίπτωση συνέβη στό Μπαρνάουλ. Κατά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἔφεραν στήν Εἰκόνα ἕνα 4χρονο κοριτσάκι. Ἦταν παράλυτο ἐκ γενετῆς. Τήν ἑπόμενη μέρα, γιά πρώτη φορά στήν ζωή της, προσπάθησε νά περπατήσει. Ὅταν πήγαμε στό Μπάρναουλ τόν ἑπόμενο χρόνο, ἡ μητέρα τοῦ κοριτσιοῦ, σέ ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης ἔδωσε στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ τήν χρυσή ἁλυσίδα της και τόν σταυρό της.
Λίγο πρίν ἀναχωρήσουμε ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, μᾶς εἶπαν τήν παρακάτω ἱστορία. Ἕνα 18μηνο κοριτσάκι, παρουσιάσε ἕρπητα στό στόμα. Ὁ γιατρός πού ζήτησαν βοήθεια ἔκανε λάθος διάγνωση! Ἡ θεραπεία πού τοῦ δόθηκε ἦταν λάθος καί τό μωρό ἄρχισε να πνίγεται. Στήν ἀπελπισία της,ἡ μητέρα ζήτησε μύρο από τήν Εἰκόνα καί μέ τήν συμβουλή τῆς φίλης πού τῆς τό εἶχε πεῖ , ἔβαλε τό μύρο στό στόμα τοῦ μωροῦ. Ἐκείνη τήν ἴδια μέρα, γιά πρώτη φορά μετά ἀπό πολλούς μῆνες, τό μωρό κοιμήθηκε ἥσυχα. Τό πρωί, τό στόμα του ἦταν καθαρό καί κάποιες ὑπόλοιπες λίγες μικρές πληγές θεραπεύτηκαν γρήγορα.
Δεν μποροῦμε διαβάζοντας ὅλες αὐτές τίς ἱστορίες μέ λεπτομέρειες ἀπό διαφορετικούς άνθρώπους, νά μήν δακρύσουμε ἀπό εὐγνωμοσύνη γιά τήν γενναιόδωρη βοήθεια τῆς Παναγίας.
- Μᾶς εἶπαν γιά τήν βοήθεια τῆς Ἁγίας Εἰκόνας καί στήν καθημερινή ζωή. Στό Γιαροσλαάβλ, μία νεαρή γυναίκα ἦταν μέλος τῆς ὁργάνωσης «Νέα Ἐποχή» καί δέν δεχόταν τήν ὁρθοδοξία. Εκεῖνον τον καιρό, φέραμε τήν Εἰκόνα στήν Μονή Τόλγκα. Ἡ μητέρα τῆς κοπέλας ἦρθε στήν Εἰκόνα καί προσευχήθηκε παρακαλώντας νά ἔρθει καί ἡ κόρη της στήν εἰκόνα. Τό ἀπόγευμα ἦρθαν καί οἱ δύο νά προσκυνήσουν τήν εἰκόνα καί τό ἑπόμενο πρωί ἡ κόρη εἶπε ὅτι ἤθελε να βαπτισθεί. Ἄφησε τήν ὁργάνωση καί ἔγινε πιστή. Ἡ σχέσεις κόρης καί μητέρας βελτιώθηκαν.
Μία ἀκολουθία τελέσθηκε μπροστά στήν Εἰκόνα στό κέντρο διοίκησηςτῆς περιφερειακῆς κυβέρνησης τοῦ Τσέλιαμπινσκ. Ὁ δήμαρχὁς τοῦ Τσέλιαμπινσκ βαπτίσθηκε κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπίσκεψής μας αὐτῆς.
-Στόν χρόνο πού πέρασε σᾶς γνωστοποιήθηκαν νέες περιπτώσεις θαυμάτων, ἀπό τήν Μἡτέρα τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς Μυροβλύτισσας εἰκόνας Της;
-Στήν Καμτσάκα ἡ ὅραση τοῦ ἱερέα ἔχει βελτιωθεί δραματικά. Ὁ ἱερέας μποροῦσε νά διαβάσει μέχρι τότε μόνο πολύ μεγάλα τυπογραφικά στοιχεῖα καί μόνο μέ γυαλιά ὁράσεως μεγάλου βαθμοῦ. Πῆρε μία εἰκόνα τῆς Παναγίας ἀπό τόν ἱερό Ναό τοῦ Ἁγιου Ἀλεξάνδρου τοῦ Νιέφσκι καί προσευχόταν ἑνώπιόν τῆς ὅλη τήν ἡμέρα. Τό ἀπόγευμα γιά δύο ὧρες πῆγε μόνο στό σπίτι του γιά νά ξεκουραστεί.Στήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ χρειάσθηκε νά λάβει μέρος στό ψαλτήρι ἐκτάκτως. Τότε συνειδητοποησε ὅτι εἶχε ξεχάσει τά γυαλιά του στό ἱερό. Πῆρε τό Ὡρολόγιο καί ἄρχισε νά διαβάζει στό λίγο φῶς πού ὑπῆρχε χωρίς τά γυαλιά του! Ἐπίσης βελτιώθηκε ἡ ὅρασή του καί μᾶς συνόδευσε μαζί μέ τόν ὁδηγό στήν Καμτσάκα.
Ἀκόμα ἕνας ἱερέας πού εἶχε χτυπήσει στήν μέση του (ἦταν παλιός ἀθλητής). Μετά ἀπό την τέλεση τῆς Παράκλησης μπροστά στήν Ἁγία Εἰκόνα οἱ πόνοι του ἐξαφανίστηκαν.

Ἐσᾶς προσωπικά ἡ Θεοτόκος σᾶς βοήθησε όταν προσευχηθήκατε μπροστά στήν Εἰκόνα Τῆς;
- Βεβαίως! Ἡ πιό φανερή περίπτωση πού μέ βοήθησε ἦταν στήν Σαχαλίνη, ὅταν προσευχηθήκα σ’ Αὐτήν πολύ θερμά. Πηγαίνουμε στή Σαχαλίνη κάθε Ἰανουάριο. Χρειάζεται 10 ώρες μέ τό ἀεροπλάνο γιά νά πᾶμε ἐκεῖ. Μία φορά ὅταν πήγαμε, ξυπνήσαμε νωρίς τό πρωί γιά νά πᾶμε ἐγκαίρως στόν προορισμό μας. Ἔξω μαινόταν μία φοβερή χιονοθύελλα καί ὅλοι οἱ ὁδηγοί ἀρνήθηκαν νά μᾶς παραλάβουν καί νά μᾶς μεταφέρουν ἐκεῖ ἀπό ἕνα δύσβατο δρόμο πού διέσχιζε κάποιους λόφους. Καί σάν νά μήν ἔφτανε αὐτό, τήν ὥρα πού φεύγαμε ἀπό τό σπίτι, ἐγώ ἔπεσα καί στραμπούληξα τόν ἀστράγαλό μου καί δέν ἤμουν σέ θέση νά περπατήσω. Σκοπός μας ἦταν νά πάμε στήν ἐκκλησία τῆς γειτονικῆς πόλης τοῦ Ἀλεξαντρόβσκ.
Οἱ ἄνθρωποι πού μέ συνόδευαν, μέ έβαλαν στό κάθισμα ἑνός 4x4 αὐτοκινήτου πού θά μᾶς πήγαινε στην ἐκκλησία. Ὁ ἱερέας πού μᾶς συνώδευε παρατήρησε ὅτι ἄν ἤμασταν τίποτα δημοτικοί ἄρχοντες, θά εἴχαμε ἐξασφαλίσει τό καλύτερο μεταφορικό μέσο. Ἀλλά, εἶπε, τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ δέν τήν πειράζει νά ταξιδέψει μέ φορτηγό.
Καθώς πηγαίναμε ἀνησυχούσα πολύ ὅτι δέν θά τά κατάφερνα νά πάω μέ τήν εἰκόνα πιό μακριά. Προσευχήθηκα ὁ αστράγαλός μου νά θεραπευθεῖ σύντομα. Στήν πόλη οἱ φίλοι μου μέ πῆγαν στό νοσοκομεῖο. Ὁ ἀστάγαλός μου ἦταν πρησμένος καί μελανιασμένος. Ὁ γιατρός τόν ἔδεσε μέ ἐπίδεσμο καί μέχρι τό ἀπόγευμα μποροῦσα νά περπατήσω · μέχρι τό πρωί μποροῦσα ἀκόμη καί νά τρέξω. Ὅταν ἐπέστρεψα στήν Μόσχα, πονοῦσα μόνο λίγο καί σύντομα θεραπεύτηκα ἐντελῶς.
Θά προσθέσω καί κάτι ἀκόμα. Ἕνας καλός μου φίλος, πρώην διοικητής τῶν «Ἄλφα», τῶν εἰδικῶν δυνάμεων τῆς ὁμοσπονδιακῆς Ὑπηρεσίας Ἀσφαλείας, πάντα ἔχριε τούς στρατιῶτες του μέ μύρο ἀπό τήν εἰκόνα πρίν πᾶνε ἀποστολή σέ «καυτά σημεῖα» - γιά διάσωση ὁμήρων καί ἄλλες εἰδικές ἀποστολές. Καμμιά σφαῖρα ποτέ δέν ἄγγιξε κανέναν.
Σεργκέι, ποῦ θά πάει ἡ εἰκόνα στό προσεχές μέλλον;
- Πρῶτα ἀπ’ ὅλα, ἔχουμέ δική μας ἐκκλησία τώρα. Οἱ ἄνθρωποι ἔρχονται ἐκεῖ νά λειτουργηθοῦν καί νά προσευχηθοῦν στήν εἰκόνα. Δέν θέλουν νά φεύγει ἡ εἰκόνα ἀπό την ἐκκλησία γιά μακρά χρονικά διαστήματα. Ἀλλά εἶναι πάρα πολλοί οἱ ἄνθρωποι που γνωρίζουν τήν εἰκόνα, τήν ἀγαποῦν καί τήν περιμένουν. Ἡ εἰκόνα δέν πηγαίνει μόνο σέ μεγάλους καθεδρικούς ναούς, ἀλλά καί σέ μακρινά χωριά, μέ ταπεινούς ἱερεῖς καί μικρές ἐνορίες – ὅπου κανένα ἱερό ἀντικείμενο δέν ἔχει πάει ποτέ.Τό ἑπόμενο ταξίδι μας θά εἶναι στήν Γαλλία καί τό Βέλγιο. Ἐπίσης θά προσπαθήσουμε νά φέρουμε τήν εἰκόνα στά ἐγκαίνια τῆς ἐκκλησίας στήν Κύπρο.
… Ὅση ὥρα μιλούσαμε ἐγώ καί ὁ Σεργκέι, ὅλο καί πιό πολύς κόσμος ἐρχόταν καί ἡ ἀκολουθία τῶν χαιρετισμῶν γινόταν σέ μία ἤδη ὑπερπλήρη ἐκκλησία.
Ὅπως βρισκόμουν κοντά στήν εἰκόνα τήν ὥρα τῆς συνομιλίας μας, ἤθελα τόσο νά τήν προσκυνήσω! Καί τώρα, ἡ θαυματουργή εἰκόνα εἶναι τυλιγμένη στό οὐράνιο ἄρωμα. Λές καί ὁ κῆπος τῆς Ἐδέμ νά ἔπεσε στήν γῆ μας μέ κάποιον ἀπερίγραπτο τρόπο… Παναγία! Πράυνε τίς πονηρές καρδιές μας!... Μέτά ἀπό ὅλα αὐτά ἔρχεσαι σέ μᾶς- ἐπειδή εἴμαστε πέτρινοι, ἀναίσθητοι καί δέν μποροῦμέ νά ἔρθουμέ σέ Σένα!

Σέ σύγκριση μέ τούς πιστούς στή Ρωσία, οἱ Ρῶσοι τοῦ ἐξωτερικοῦ εἶναι πιό ἐπιφυλακτικοί, συγκεντρωμένοι καί κατά τήν γνώμη μου, λιγότερο συναισθηματικοί. Μέ σιωπή, ὁ κόσμος πλησίαζε τήν ἁγία εἰκόνα, προσευχόταν γιά λίγο καί προσεκτικά ἀκουμποῦσαν τά μικρά ἀντίγραφα τῆς δικῆς τους εἰκόνας ἐπάνω στήν αὐθεντική. Καί ὕστερα, κάθονταν λίγο ἀκόμη, παίρνοντας τό οὐράνιο ἄρωμα πού ἀνέβλυζε ἀπό τήν ἱερή εἰκόνα. Δίπλα ἀπό τήν θαυματουργή εἰκόνα της ἡ καρδιά μας γίνεται ἀνάλαφρη καί γεμίζει χαρά καί εἰρήνη. Μητέρα τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τήν εἰκόνα Τῆς, μᾶς γεμίζει πνευματική δύναμη, καί θέλουμε νά πρὁσευχόμαστε στήν Παναγία ξανά καί ξανά, ἡ ψυχή αἰσθάνεται κοντά της τήν παρουσία τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ και γεμίζει εύλάβεια μπροστά στό μέγαλεῖο Της.


Το παρών κυκλοφορεί σε φωτοτυπίες τις οποίες διανέμουν πιστοί εις δόξαν Θεού και για να διαδοθεί και η Χάρη της εικόνος αυτής και στην Ελλάδα..Ευχαριστώ την κ.Φωτεινή Μαρκοπαναγιώτου για το υλικό που μου εμπιστεύθηκε και τις φωτογραφίες.Η διόρθωση των κειμένων έγινε από την φιλόλογο κ.Ευγενία Κόλλια
Χαιρετισμοί εις την εικόνα της Παναγίας της« Πραύνουσας καρδίας κακάς»

Ἀπολυτίκιον
Πράϋνον τὰς πονηρὰς καρδίας ἡμῶν Θεοτόκε, σβέσον τὰς ἐπιθέσεις τῶν μισούντων ἡμᾶς καὶ λύσον πάσας τὰς στεναχωρίας τῆς ψυχῆς ἡμῶν τῶν μετ’ εὐλαβείας ἱσταμένων πρὸ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος Σου, ὅτι αἱ βάσανοι ἡμῶν πραΰνονται, ὦ Μῆτερ φιλόστοργε. Τὰς πληγὰς σου τιμῶμεν καὶ τὰ βέλη τρομάζομεν τὰ τρώσαντα τὴν καρδίαν σου πάλαι. Φιλέσπλαχνε Μῆτερ, μὴ ἀπωλέσῃς ἡμᾶς διὰ τὴν σκληροκαρδίαν ὴμῶν καὶ φρούρησον ἡμᾶς ἀπὸ τὴν σκληροκαρδίαν τῶν ἀλλοτρίων τῶν καθ’ ἡμῶν κινουμένων. Ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ἡ πραΰνουσα καρδίας κακάς.


Κοντάκιον
Βοῶμεν ἀπὸ καρδίας εὐλογημένη Μαρία, ἥν Κύριος ἐξελέξατο ἀπὸ πασῶν τῶν θυγατέρων τῆς γῆς καὶ μητέραν τοῦ Μονογενοὺς Του Υἱοῦ ἐποιήσατο διὰ τὴν τοῦ κόσμου σωτηρίαν. Ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν βίον ἡμῶν τὸν πλήρη παντοειδῶν θλίψεων, ἐνθυμουμένη τὰς ὀδύνας καὶ θλίψεις ἅς ὑπέφερες ὡς γεννηθεῖσα ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἡμεῖς καὶ βοήθησον ἡμᾶς εὔστοργε, ἵνα κράζομεν· Χαῖρε πολυωδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. Τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.


Ἄγγελος τοῖς ποιμέσι ἐν Βηθλεέμ τοῦ Σωτῆρος ἀνήγγειλε γέννησιν (τρίς), καὶ σὺν τῷ οὐρανίων ταγμάτων τῷ πλήθει ἔψαλλεν ἐν ἀγαλιάσει·


Χαῖρε, ἐν τῇ ἀγκάλῃ θερμάνασα τὸν Λυτρωτὴν καὶ Θεὸν σου.
Χαῖρε, ἡ ἐν σπαργάνοις τυλίξασα Θεὸν ὡς βρέφος ἐλθεῖν καταδεξάμενον.
Χαῖρε, ἡ γάλακτι ἐκθρέψασα τόν τά σύμπαντα συνέχοντα.
Χαῖρε, ἡ τὸ σπήλαιον μετατρέψασα εἰς ουρανόν.
Χαῖρε, ἡ θρόνου αξιωθεῖσα ἐπὶ τῶν ἀσωμάτων Χερουβείμ.
Χαῖρε, ὅτι παρθένος ἔμεινας , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ἀπειρόγαμε.
Χαῖρε, πολυωδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. Τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.
Βλέποντες οἱ ποιμένες ἐν φάτνῇ βρέφος ἐσπαργανωμένον, εἰς προσκύνησιν Αὐτοῦ ἦλθον, τῇ τῶν ἀγγέλων ἐπαγγελίᾳ. Ἡ δὲ μἠτηρ αὐτοῦ πάντα ταῦτα ἐφύλαττεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. Καὶ ὀκταήμερος καταδεξάμενος περιτμηθῆναι, Χριστὲ ὁ Θεός, ὡς άνθρωπος συνεμορφώθεις τῷ νόμῳ τοῦ Ἰσραήλ. Ὑμνοῦντες τὴν ταπείνωσιν τοῦ θελήματός σου Θεοτόκε, ψάλλομεν τῷ Παναγάθῳ Θεῷ ἡμῶν·

Ἀλληλούια





Γνῶσιν θείαν λαβόντες καὶ τὸν νόμον φυλάττοντες, Ιωσὴφ καὶ Μαρία τὸν Ιησοῦν εἰς Ἰερουσαλήμ ἔφερον εἰς τὸν Ναὸν καὶ θυσίαν τῷ Θεῷ προσέφερον διὰ τὸ Παιδίον. Ἀλλὰ ἡμεῖς ἀκαταπαύστως σὲ ὑμνοῦμεν Θεοτόκε οὕτως·
Χαῖρε, εἰς τὸν Ναόν ὁδηγήσασα τὸν τοῦ σύμπαντος Δημιουργόν, τῷ νόμῳ συντασσομένη.
Χαῖρε, ἡ παραδιδοῦσα Χριστὸν ἐν χερσὶ θεοδόχου Συμεών.
Χαῖρε, σύ πάναγνε καὶ εὐλογημένη ἐν γυναιξί.
Χαῖρε, ἐν ταπεινώσει βαστάσα τὸν σὸν σταυρὸν ἐν θλίψεσι κεκοσμημένον.
Χαῖρε, ἡ μήποτε παρακούσασα Θεοῦ τὸ θέλημα.
Χαῖρε, πάσης ὑπομονῆς καὶ ταπεινώσεως ὄχημα.
Χαῖρε, πολυωδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. Τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.
Δύναμις ἐξ ὕψους κατῆλθεν ἐνδυναμοῦσα σε, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, ἐπὶ τῷ ἀκούσματι τῶν λόγων τοῦ θεοδόχου Συμεών, εἰπόντος: « Ἰδοῦ, τοῦτο τὸ Παιδίον ἐστι εἰς ἀνάστασιν καὶ πτῶσιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον καὶ Σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἄν ἀποκαλυφθῶσι πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.» Καὶ μεγάλη θλίψις κατέλαβε τὴν καρδίαν τῆς Θεοτόκου καὶ ἐν θλίψει ἐβόησεν τῷ Κυρίῳ·
Ἀλληλούια.
Ἔδραμε ὁ Ἠρώδης ἐξεργάσεσθαι τὴν τοῦ Παιδίου ἀπώλειαν, ἐντειλάμενος θανατῶσαι πάντα τὰ τέκνα Βηθλεὲμ ἀπὸ διετοῦς καὶ κάτω, κατὰ τὸν χρόνον ὅν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν Μάγων. Καὶ ἰδοῦ ὁ μνήστωρ Ἰωσὴφ χρηματισθεὶς παρὰ τοῦ ἀγγέλλου κατ’ ὄναρ φεύγει εἰς Αἴγυπτον καὶ ἐπιστρέφει μετὰ τὴν Ἠρώδου τελευτήν.Διὰ τοῦτο ἐν μετανοίᾳ κράζομέν Σοι, Θεοτόκε·
Χαῖρε, ὅτι διέφυγας τὰς ρομφαίας τῶν ζητούντων ἀποκτεῖναι τὸν Υἱὸν Σου.
Χαῖρε, ὅτι ὑπέστης βασάνους καὶ τῆς ἐξορίας τὴν πικρίαν.
Χαῖρε, ὅτι ἐώρακας πάντα τὰ εἴδωλα τῆς Αἰγύπτου πεσόντα ἐπὶ τῆς γῆς, μὴ δυνάμενα φέρειν τὴν δύναμιν τοῦ Υἱοῦ Σου.
Χαῖρε, ὅτι κατῴκησας ἐν Ναζαρὲτ μετὰ τοῦ πρωτοτόκου Υἱοῦ Σου καὶ τοῦ μνήστωρος Ἰωσήφ.
Χαῖρε, ὅτι ἐν ἡσυχίᾳ καὶ προσευχῇ ἀνέθρεψας τὸν Υἱὸν Σου.
Χαῖρε, ὅτι ἐν πτωχείᾳ καὶ σιωπῇ διήνυσας τὸν βίον Σου ἅπαντα.
Χαῖρε, πολυωδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. Τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.
Ζάλη καὶ φόβοι μεγάλοι ἐκυρίευσαν Ἰωσὴφ καὶ Μαρίαν ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ὁδὸν ἡμέρας διανυσάντων καὶ μὴ εὐρόντων τὸν Παῖδα Ἰησοῦν ἐν τῇ συνοδείᾳ. Διὰ τοῦτο ὑπέστρεψαν πρὸς ἀναζήτησιν Αὐτοῦ καὶ εὖρον Αὐτὸν εἰς τὸν Ναὸν καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων ἀκούοντα καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς. Καὶ Μαρία ἐπέπληξε Αὐτόν, καὶ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· τὶ ὅτι ἐζητεῖτέ με; Οὔκ ὁρᾶτε ὅτι έν τῷ οἴκῳ τοῦ Πατρὸς μου εἰμὶ ἐγώ; Καὶ Σὺ Πάναγνε, ἐφύλαττες πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ Σου, καὶ βοῶσα τῷ Κυρίῳ·
Ἀλληλούια.
Ἤκουσεν ἡ τοῦ Θεοῦ μήτηρ ὅτι ὁ Ἰησοὺς περιήρχετο πάσαν τὴν Γαλιλαίαν, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν κηρύττων τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας καὶ θεραπεύων πάσαν νόσον καὶ πάσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. Καὶ ἦλθε ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας καὶ βασάνοις συνεχομένους, δαιμονιζομένους καὶ παραλυτικοὺς τοῦ θεραπεύειν αὐτούς. Ἀλλὰ Σὺ, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, γνοῦσα τὴν προφητείαν, ἐθλίβεσο ἐν τῇ καρδίᾳ Σου, ὅτι ἐγγὺς ἦν ὁ καιρὸς ὅπου ὁ Υἱὸς Σου ἑαυτὸν έμέλλε παραδῶσαι θυσίαν ὑπὲρ τῶν τοῦ κόσμου ἁμαρτημάτων. Διὰ τοῦτο, Σὲ εὐλογοῦμεν πολυοδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ βοῶντες·
Χαῖρε, ὅτι παρέδωκας τὸν Υἱόν Σου σωτηρίᾳ τοῖς Ἰουδαίοις.
Χαῖρε, ὅτι ὀδυνομένη ὑπετάγης τῷ θελήματι τοῦ Κυρίου Σου.
Χαῖρε, ἡ τοῦ κατακλυσμοῦ τῆς ἁμαρτίας τὸν κόσμον σώσασα.
Χαῖρε, ἡ τοῦ ἀρχαίου ὄφεως τὴν κεφαλὴν συντρίψασα.
Χαῖρε, ἡ ὡς ζώσαν θυσίαν ἑαυτὴν προσενεγκούσα τῷ Θεῷ.
Χαῖρε, πολυοδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.
Θεοῦ τὴν βασιλείαν κηρύττων ὁ Ἰησοὺς ἀπεκάλυψε τὴν τῶν φαρισαίων ὑπεροψίαν, ὅτι ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι ἐθεώρουν. Τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἀκούοντες κατενόουν ὅτι περὶ αὐτῶν ἦν ὁ λόγος καὶ ἐζήτουν τρόπον ὅπως συλλάβωσιν αυτόν. Ἐφοβοῦντο ὅμως τὸ πλῆθος ὅτι προφήτην εἶχον αὐτόν. Βλέπουσα ταῦτα πάντα ἡ Μήτηρ Κυρίου ἐθλίβετο διὰ τὸν ἠγαπημένον Αὐτῆς υἱόν, φοβουμένη ὅτι ἀπολέσουσιν Αὐτόν. Ἡμεῖς δε βοῶμεν τῇ Κεχαριτωμένῃ·
Ἀλληλούια.


Ἰδόντες οἱ Ἰουδαῖοι τὴν τοῦ Λαζάρου ἔγερσιν κατείγγειλαν τοῖς φαρισαίοις πάντα ἅ Ἰησοὺς πεποίηκεν, καὶ Καϊάφας ὤν ἀρχιερεύς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου εἶπεν: «...συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπώληται.» Καὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐζήτουν πῶς ἀποκτεῖναι αὐτόν. Ἀλλὰ βοῶμεν Σοι Πάναγνε·
Χαῖρε, ἡ γεννήσασα τὸν τοῦ κόσμου Σωτῆρα.
Χαῖρε, ἡ πηγὴ τῆς ἡμῶν σωτηρίας.
Χαῖρε, σκεῦος ἐκλογῆς,Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Χαῖρε, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ὀδύναις ταρασσομένη.
Χαῖρε, τῶν Οὐρανῶν Βασίλισσα εὐλογημένη.
Χαῖρε, ἡ ἀεὶ πρεσβεύουσα ὑπὲρ ἡμῶν δεδοξασμένη.
Χαῖρε, πολυοδυνομένη Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, τρέψον τὰς θλίψεις ἡμῶν εἰς χαρὰν καὶ πράυνον καρδίας κακάς.


Κήρυξ τοῦ Θείου Λόγου ποτὲ ὁ Ἰούδας καὶ νὺν προδότης, εἰ καὶ ἐκ τῶν δώδεκα προερχόμενος, προσῆλθε τοῖς ἀρχιερεῦσι παραδιδόναι τὸν Διδάσκαλον, οἳ καὶ περιχαρεῖς ἔδωκαν αὐτῷ τὰ τριάκοντα ἀργύρια. Ἀλλὰ Σύ, ὦ Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ἐν ὀδύνῃ ἐβόας τῷ Κυρίῳ·


Ἀλληλούια.