Η Γέννηση της Παναγίας

Ορθόδοξο ημερολόγιο: Η Γέννηση της Παναγίας
Κείμενο: Σβετλομίρα Ιβανόβα


© Φωτογραφία: bg.wikipedia.org
Ρωσική εικόνα της Γεννήσεως της Θεοτόκου από τη ρωσική πόλη Πσκοβ
Στις 8 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζει τη Γέννηση της Παναγίας Θεοτόκου. Είναι μία από τις τρεις μεγαλύτερες θεομητορικές γιορτές του έτους και μια από τις 12 μεγάλες χριστιανικές γιορτές.



© Φωτογραφία: pravoslavieto.com
Στη λαϊκή παράδοση ονομάζεται Μικρή Παναγία, ενώ Μεγάλη Παναγία ονομάζουν την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας τιμά την Παναγία ως προστάτρια της χριστιανικής οικογένειας, και ιδιαίτερα των μητέρων και των παιδιών. Γι’ αυτό και οι χριστιανές γυναίκες τιμούν ιδιαίτερα τη γιορτή της Γεννήσεως και εύχονται η Μητέρα του Θεού να τους βοηθάει στις δυσκολίες και να λύσει τα προβλήματά τους• επίσης, να τους βοηθάει στον τοκετό, ώστε τα παιδιά που θα γεννήσουν να είναι ζωντανά και υγιή.

Γι’ αυτό, τιμώντας την Θεοτόκο, παρασκευάζουν μια μεγάλη πίτα με μέλι που ονομάζεται ψωμί της Παναγίας. Ένα κομμάτι αφήνουν και το μοιράζουν στα οικόσιτα ζώα, άλλο αφιερώνουν στο σπίτι για το προστατέψει η Παναγία. Αυτή την ημέρα, οι νοικοκυρά δεν πρέπει να κάνει άλλες δουλειές του σπιτιού για να τιμήσει τη γιορτής. Τη Μικρή Παναγία οργανώνονται πολλά πανηγύρια σε διάφορες πόλεις και χωριά, καθώς υπάρχουν πολλές εκκλησίες που γιορτάζουν.

Τη Γέννηση της Παναγίας γιορτάζει και η ομώνυμη γυναικεία ιερά μονή, κοντά στο χωριό Καβύλη (Καμπιλέ) (νοτιοανατολική Βουλγαρία). Δίπλα στο μοναστήρι βρίσκεται και ο γνωστός αρχαιολογικός χώρος. Το μοναστήρι προσελκύει πολλούς πιστούς από όλη τη χώρα, λόγω της θεραπευτικής πηγής.

Υπάρχουν θρύλοι ότι ακόμα στην ύστερη αρχαιότητα το Καμπιλέ ήταν μεγάλο χριστιανικό κέντρο. Επί του Μεγάλου Κωνσταντίνου σ’ αυτό το μέρος ιδρύεται μεγάλο μοναστήρι. Ακόμα και τότε η πηγή φημιζόταν για τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Το γυναικείο μοναστήρι υπήρχε μέχρι τα χρόνια της τουρκικής επιβολής. Οι Τούρκοι έψαχναν για θαμμένο χρυσάφι αλλ’ επειδή δεν βρήκαν, έκαψαν το μοναστήρι και έθαψαν την πηγή. Με την πάροδο του χρόνου, το μέρος άρχισε να ερημώνεται. Αλλά η φήμη για το αγιασμένο νερό μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά και έμεινε ζωντανή.

Για τους ακροατές της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας η ηγουμένη της μονής, μητέρα Μηνοδώρα διηγείται την ιστορία της μονής.

"Η Ιερά Μονή Γέννησης της Παναγίας στο χωριό Καμπιλέ έχει μακρά ιστορία που συνδέεται με την εξάπλωση του χριστιανισμού σ’ αυτά τα μέρη. Υποτίθεται ότι υπήρχε επισκοπή και αρχαίο μοναστήρι αλλά έως τώρα, δυστυχώς, δεν βρέθηκαν ούτε έγγραφα, ούτε στοιχεία γι’ αυτό", λέει η μητέρα Μινοδώρα. "Σώζεται μόνο η προφορική παράδοση ότι οι Τούρκοι έχουν λεηλατήσει και κάψει το μοναστήρι. Το 1898 βρέθηκε η θεραπευτική πηγή και το πρώτο παρεκκλήσι χτίστηκε το 1923 και ονομάστηκε Γέννηση της Παναγίας. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού πήραν μέρος στην οικοδόμηση. Το 1954 ο τότε μητροπολίτης Σλίβεν Νικόδημος νομιμοποιεί το μοναστήρι ως επαρχιακό και διορίζει την πρώτη ηγουμένη, τη μητέρα Ευδοκία. Αργότερα ήρθαν και άλλες μοναχές. Αυτή τη στιγμή η αδελφότητα αριθμεί 5 μοναχές και δύο δόκιμες. Το καθολικό της μονής ανανεώθηκε με καινούργιες τοιχογραφίες και πανέμορφο τέμπλο".

Η μοναστηριακή αυλή είναι ένας θαυμάσιος κήπος – με πολλά άνθη, σιντριβάνι, καθώς και αρχονταρίκι με δωμάτια διαμονής για τους επισκέπτες. Είναι ένας ήσυχος χώρος για ξεκούραση και ανάπαυση που προσελκύει πολλούς πιστούς, ιδιαίτερα τις γιορτές.

"Συνέχεια έχουμε επισκέπτες, αλλά κυρίως έρχονται άνθρωποι τις δύο μεγάλες θεομητορικές γιορτές – της Κοίμησης και της Γέννησης της Θεοτόκου. Τις γιορτάζουμε με ιδιαίτερη λαμπρότητα, κάθε φορά έρχεται ο μητροπολίτης μας, Ιωαννίκιος, και τελεί τη Θεία Λειτουργία. Οι κάτοικοι του χωριού -μια φορά το χρόνο – με κοινή χρηματική συνεισφορά των ή από τάματα των πιστών, αποφάσιζαν όλοι μαζί να φτιάξουν φαγητό "περί υγείας", αφιερωμένο στην Παναγία (κουρμπάνι). Επίσης, αρκετοί πιστοί μεταλαμβάνουν με τα Τίμια Δώρα. Έχουμε επισκέπτες και από το εξωτερικό. Συνήθως είναι συγγενείς Βουλγάρων που μένουν στο εξωτερικό και έρχονται εδώ για να βαφτίσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Έρχονται, επίσης, διοργανωμένες ομάδες τουριστών που επισκέπτονται την κοντινή πόλη του Γιάμπολ και πιστών που επισκέπτονται διάφορα προσκυνήματα. Η νότια βουλγαρική ακτή της Μαύρης Θάλασσας είναι επίσης κοντά, οπότε δεν έχουμε έλλειψη προσκυνητών και αυτό μας προξενεί ιδιαίτερη χαρά".

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ